Skoro świt wyruszyliśmy w podróż do Perugii – włoskiego miasta, w celu realizacji projektu SMART w ITalii, z „ Ponadnarodowej Mobilności Uczniów”.

Już od samego początku naszej przygody towarzyszyły nam piękne widoki, takie jak cudowny wschód słońca, zwiastujący pogodny dzień. Prócz tego, na trasie mijaliśmy wciąż jeszcze ośnieżone szczyty włoskich Alp, rozbudzoną przyrodę a spokojne błękitne niebo dodatkowo napawało nas optymizmem.

Późnym wieczorem dotarliśmy do hotelu Grifone, zlokalizowanego w Lido di Jesolo, aby tam spędzić nocleg i zjeść pierwszy włoski posiłek.

 

 

Rankiem, po tradycyjnym, lekkim włoskim śniadaniu, udaliśmy się na spacer, urokliwą Lungomare Gina Lollobrigida, czyli ulicą położoną nad brzegiem morza, odpowiadającą naszemu polskiemu deptakowi.

Jasne hotele, piękna pogoda, szum morza i fantastyczne widoki zrekompensowały nam dotychczasowe trudy podróży, do tego stopnia, że trudno było się nam rozstać z tym cudownym miejscem. Po powrocie do hotelu zabraliśmy swoje rzeczy i wyruszyliśmy w dalszą drogę - już bezpośrednio do Perugii. W godzinach późno-popołudniowych dotarliśmy do hotelu Ilgo, gdzie zostaliśmy już do końca naszej włoskiej przygody.

 

 

Pierwszego dnia grupa projektowa złożyła wizytę w szkole partnerskiej – Universita dei Sapori, gdzie czekał już na nas zespół włoskich nauczycieli i uczniów, biorących udział w projekcie- przyjęto nas bardzo ciepło i serdecznie. Zajęcia podzielone były na część dydaktyczną odbywającą się w szkole, oraz praktyczną odbywającą się w samej Perugii.

Po zakończeniu zajęć szkolnych, młodzież biorąca udział w wyjeździe udała się do miejscowości Cascia, miasta świętej Rity – patronki spraw trudnych i beznadziejnych. 

W drodze mieliśmy okazję podziwiać  uroki włoskich miejscowości, a zwłaszcza piękny i górzysty region Umbrii. Nasi kierowcy omijając główne drogi poprowadzili nas do Cascii bocznymi, wąskimi dróżkami przez góry, dzięki czemu mogliśmy podziwiać niesamowite panoramy widokowe. 

Po zakończeniu zwiedzania Cascii, udaliśmy się do głównej atrakcji miasta Terni – sztucznego wodospadu Cascata delle del Malmore, co w tłumaczeniu na język polski oznacza Wodospad marmurowy. Obiekt został stworzony w trzecim wieku p.n.e. przez starożytnych Rzymian. Otoczony zielenią, majestatyczny wodospad o wysokości 165 metrów, zaprasza nas na wielowymiarowy spektakl przyrody. Ryk wody, światło rozszczepiające się w dziesiątki tęcz i zieleń drzew współgrają w niezwykły sposób.

 

 

Jak co dzień, poranek zaczęliśmy od wizyty w szkole, gdzie kontynuowaliśmy rozpoczęte dzień wcześniej przedsięwzięcia. Podczas gdy grupa projektowa spędzała czas na zajęciach, reszta wycieczki udała się do Gubbio – miasta znanego z legendy o świętym Franciszku. W czasach świętego Franciszka sporym problemem dla mieszkańców był wilk, wyjątkowo okrutny. Święty, który akurat przybył do Gubbio został poproszony o interwencję, gdyż jak wiadomo, nie kto inny jak święty Franciszek umiał znaleźć wspólny język ze światem przyrody. Rozmowa z bratem wilkiem przyniosła spodziewany efekt, a mieszkańcy w podziękowaniu za zmianę wilczych zwyczajów zatroszczyli się o wilka, przez co nie musiał on już napadać na ludzkie domostwa. Pomnik zwierzęcia znajduje się obok kościoła franciszkanów oczywiście leży on na kolanie św. Franciszka. Z Gubbio wiąże się również postać św. Ubalda. To jeden z tych świętych, który w XII wieku zabiegał o odnowę życia moralnego i zakonnego żyjących w Gubbio kanoników. W katedrze znajdziemy też doczesne szczątki kilku lokalnych, mniej znanych świętych i błogosławionych. 

Gubbio jest tradycyjnie określane jako miasto szalonych ludzi, gdzie szaleństwo to wolność, marzycielstwo związane 

z wartościami, tradycjami i historią swojej ziemi. Ten tradycyjny rytuał, powstał w Gubbio w 1880 roku. Aby uzyskać patent trzeba wykonać 3 okrążenia wokół fontanny Bargello, znanej jako „fontanna szaleńców”. By na koniec zostać ochrzczonym strumieniem wody z fontanny, zdobywając honorowe obywatelstwo Gubbio, czyli patent szaleńca. Dwie osoby z Naszej wycieczkowej grupy podjęło wyzwanie i otrzymali imienne dyplomy. 

Później, już wspólnie, udaliśmy się do Asyżu, będącego miastem świętego Franciszka, oraz świętej Klary. Uważa się, że Asyż jest drugim po Watykanie najchętniej odwiedzanym miejscem kultu religijnego spośród wszystkich znajdujących się na terenie Włoch. Bazylika św. Franciszka, oczarowała nas swoją majestatycznością. Prócz niej, podobne wrażenie sprawiła piękna i pełna skarbów jest jedna z głównych ulic historycznego centrum – Via San Frencesco – prowadząca od bazyliki na Piazza del Comune. We wschodniej części miasta widzieliśmy  Katedra św. Rufina oraz Bazylikę św. Klary.

 

 

Poranne godziny ponownie upłynęły nam na zajęciach w szkole. Popołudniu, udaliśmy się na zajęcia fakultatywne do Orivetto, miasta, które słynie z katedry, w której przechowywany jest korporał 

z cudu eucharystycznego z miejscowości Bolsena. Gotycka fasada katedry jest jednym z najlepszych arcydzieł średniowiecza. Równie słynne są tunele pod centrum starego miasta, liczne winnice otaczające Orvieto i magiczna studnia św. Patryka. Przy jej projektowaniu brał udział sam mistrz Leonardo da Vinci, a projekt na ówczesne czasy był najnowocześniejszym w świecie. Charakterystyczne dla miasta są spiralne kominy kamienic i domów, które wypuszczają dym w kształcie kółek. Orvieto to również miejsce, w którym narodziła się tradycja obchodzenia święta Bożego Ciała. 

Późne popołudnie upłynęło nam na smakowaniu włoskiej kuchni. A w trakcie czasu wolnego, atrakcją było spotkanie amerykańskiej pisarki, Marleny De Blasi, autorki wielu książek takich jak: „Tysiąc dni w Toskanii”, „Tamtego lata na Sycylii”, czy „Tysiąc dni w Wenecji”. Autorka podarowała nam swoją książkę „Wieczory w Umbrii” wraz z dedykacją i autografem.

 

 

Uczniowie realizujący projekt, jak co dzień uczestniczyli w zajęciach w włoskiej szkole - Uniwersytecie dei Sapori. Podczas zajęć, przeprowadzili wywiady z włoskimi rówieśnikami, dotyczyły one Perugii, ale też ich samych.

Ten dzień upłynął nam na spacerze po pięknej Perugii - mieście jazzu, czekolady i przede wszystkim młodzieży. Podczas przechadzki, mieliśmy możliwość zobaczyć kilka zakątków miasta takich jak: fontanna Maggiore, katedra pod wezwaniem św. Wawrzyńca, bramę Etruską, czy Piazza IV Novembere. Prócz zabytków, zobaczyliśmy również tutejsze uniwersyteckie kampusy, a do miasta dostaliśmy się mini metrem - tutejszym środkiem komunikacji.

 

 

Ostatni dzień naszego pobytu we Włoszech rozpoczął się wyjazdem delegacji z naszej szkoły tj. dyrektora, koordynatora projektu i przedstawicieli uczniów grupy I edycji projektu na Uniwersytet dei Sapori, w celu podsumowania dotychczas podjętych przedsięwzięć. 

Po zakończeniu spotkania, żwawo udaliśmy się w dalszą trasę, tym razem do Sieny. 

Według jednej z miejscowych legend miasto założyli synowie Remusa - Senio i Aschio, którzy uciekając przed Romulusem (założycielem Rzymu) schronili się w górach i wznieśli zamek nazwany później Senio. Serce miasta stanowi ogromny (przypominający swoim kształtem muszlę) amfiteatralny plac Piazza del Campo. W jego lewym narożniku wznosi się XIV wieczna blisko 100 metrowa dzwonnica Torre del Mangia. Na jej szczyt gdzie znajduje się taras widokowy prowadzi przeszło 400 schodów. Z wierzy rozpościera się przepiękna panorama całego miasta. Kolejnym ważnym zabytkiem miasta jest stanowiąca szczytowe osiągnięcie włoskiej architektury gotycko-romańskiej XIII wieczna katedra św. Katarzyny. Świątynia oczarowała nas wspaniałą fasadą, zaś jej wnętrze ozdobione jest posadzką złożoną z 56 intarsjowanych marmurowych płyt (graffitto). 

W średniowieczu planowana była rozbudowa katedry o nowy transept, lecz epidemia dżumy przerwała rozpoczęte już prace. Niedokończona budowla stanowi dziś taras widokowy, a także ma tu swoją siedzibę Muzeum Katedralne (Museo dell’Opera Metropolitana). Pozostałe  zabytki miasta, które udało się zwiedzić  to m in. XIV wieczny gotycki Palazzo Pubblico (obecny ratusz), Pałac Arcybiskupi, gotycki kościół św. Dominika, Palazzo Bargagli, oraz zasilana wodą ze średniowiecznego akweduktu marmurowa fontanna Fonte Gaia.  Siena słynie także z organizowanej każdego roku na początku lipca i w połowie sierpnia uroczystości na cześć Matki Boskiej zwanej II Palio. W czasie jej trwania najbardziej emocjonującym widowiskiem są spektakularne wyścigi konne dokoła placu Campo.

 

 

Pożegnania są stałym elementem naszego życia, Nasz tygodniowy pobyt w słonecznej Italii właśnie dobiega końca. Co za tym idzie? Żegnamy się z tym cudownym śródziemnomorskim klimatem. Bogatsi o nowe doświadczenia nabyliśmy kolejne kompetencje: medialne i społeczne oraz udoskonaliliśmy umiejętności z zakresu komunikowania się za pomocą mediów oraz nauczyliśmy się kreatywnie je wykorzystywać. 

Przywieźliśmy ze sobą mnóstwo wrażeń, wspomnień, które na pewno na stale zagoszczą w naszym życiu.

Pełni optymizmu i nowych chęci do działania wracamy do kraju.